Przez święcenia niektórzy chrześcijanie zostają ustanowieni świętymi szafarzami w imię Chrystusa i otrzymują dar Ducha Świętego, aby karmili Kościół słowem i łaską Bożą.
Biskupi, naznaczeni pełnią sakramentu święceń, przez Ducha Świętego, który został im dany w święceniach, stali się prawdziwymi i autentycznymi nauczycielami wiary, kapłanami i pasterzami, i jako tacy, uobecniając sobą Chrystusa (in persona Christi), stoją na czele Pańskiej owczarni.
Kapłani, choć nie posiadają pełni kapłaństwa i w wykonywaniu swej władzy zależni są od biskupów, związani są jednak z nimi godnością kapłańską i na mocy sakramentu święceń, na podobieństwo Chrystusa, najwyższego i wiekuistego Kapłana wyświęcani są, aby głosić Ewangelię, być pasterzami wiernych i sprawować kult Boży jako prawdziwi kapłani Nowego Testamentu.
Diakonom nakłada się ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi. Umocnieni
bowiem łaską sakramentalną, w posłudze liturgii, słowa i miłości służą Ludowi
Bożemu w łączności z biskupem i jego prezbiterium.
Troska o nowe powołania kapłańskie i zakonne jest naszym stałym zadaniem całego Kościoła. Dlatego też zachęcamy wszystkich wiernych do osobistej modlitwy w intencji powołanych i powołań (szczególnie z naszej parafii), a także do uczestnictwa w modlitwie Kościoła min. przez udział w Godzinie Świętej w każdy I czwartek miesiąca.