„Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”
(J 20,22-23)
Do sakramentu pokuty w naszej parafii przystępujemy przed Mszą Świętą.
Sakrament pokuty i pojednania jest to sakrament ustanowiony przez Chrystusa w Kościele, w którym mocą Ducha Świętego, grzechy po Chrzcie popełnione, szczerze objęte żalem i wyznane spowiednikowi z wolą poprawy, zostają przez Boga odpuszczone mocą absolucji kapłańskiej.
Oznacza, to że grzesznik przystępujący pod wpływem Ducha Świętego do Sakramentu Pokuty, winien na pierwszym miejscu nawrócić się do Boga całym sercem. To wewnętrzne nawrócenie serca, które obejmuje żal za grzechy i postanowienie podjęcia nowego życia, wyraża się poprzez wyznanie grzechów Kościołowi, przez zadośćuczynienie i poprawę życia. Pan Bóg zaś udziela odpuszczenia grzechów za pośrednictwem Kościoła, który działa przez posługę kapłanów.
Pierwszym darem zmartwychwstałego Jezusa jest sakrament pokuty zwany często spowiedzią, sakramentem pojednania czy też przebaczenia. Jezus w wieczerniku, kiedy ukazał się apostołom, tchnął na nich i powiedział im:
Grzech jako łamanie, nie zachowywanie Bożych przykazań jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem. Dlatego też nawrócenie przynosi przebaczenie ze strony Boga, a także pojednanie z Kościołem, co wyraża i urzeczywistnia w sposób liturgiczny sakrament pokuty i pojednania.
Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą.
Warto pamiętać:
Chrześcijaństwo zna rożne formy pokutne, które gładzą grzechy. Do najbardziej zalecanych należą: modlitwa, post, jałmużna i inne czyny miłosierdzia. Nie wystarczy jednak zwykłe czynienie pokuty. Grzesznik musi się pojednać nie tylko z Bogiem, ale i Kościołem, który od Chrystusa otrzymał moc odpuszczania grzechów. Przez pośrednictwo Kościoła i posługę kapłana dokonuje się prawdziwa i pełna pokuta, czyli nawrócenie. Ma to miejsce w sakramencie pojednania.
Chrześcijanin przystępujący do tego sakramentu musi przede wszystkim całym sercem zwrócić się do Boga. To wewnętrzne nawrócenie musi wyrazić się poprzez żal za grzechy, wyznanie grzechów (spowiedź) i poprzez zadośćuczynienie. Po spełnieniu tych warunków grzesznik może otrzymać rozgrzeszenie od kapłana Kościoła.